اثرتعاملی تمرین ورزشی و مصرف مکمل کورکومین بر برخی از شاخص های آسیب بافت کبد موش های در معرض فلز سنگین سرب

مقدمه و هدف: سرب می تواند منجر به آسیب کبدی از طریق استرس اکسیداتیو گردد. فعالیت بدنی و استفاده از مواد ضد اکسایشی مانند کورکومین ممکن است تولید رادیکال های آزاد را متوقف می کند. لذا هدف از مطاله حاضر بررسی نقش حمایتی تمرین استقامتی و کورکومین در مقابل اثرات سمی سرب بر آسیب بافت کبد موش های صحرایی نر بود.   مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی60 سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی به 6 گروه کنترل، شم، سرب، تمرین+ سرب، کورکومین + سرب و تمرین+ سرب + کورکومین تقسیم شدند (10 سر موش در هر گروه). برنامه تمرینی شامل 8 هفته دویدن پیشرونده روی نوارگردان بدون شیب با سرعت 15 تا  22متر در دقیقه و به مدت 25 تا 64 دقیقه و 5 روز در هفته بود. مکمل کورکومین (30 میلی گرم / کیلوگرم) و سرب(20 میلی گرم / کیلوگرم) 3 روز در هفته و به صورت داخل صفاقی تزریق شد. فعالیتalt ، astوalp با روش رنگ سنجی آنالیز شدند.    یافته ها: نتایج نشان داد 8 هفته تزریق سرب موجب افزایش معنی دار فعالیت ast وalp در گروه سرب نسبت به گروه کنترل شد(002/0=p، 001/0=p). انجام تمرین استقامتی همراه با مصرف کورکومین موجب کاهش معنی دار فعالیت ast وalp (005/0=p، 002/0=p)گردید. هم چنین فعالیت alp پس از تمرین استقامتی و مصرف کورکومین کاهش غیر معنی دار یافت(302/0p=). نتیجه گیری: اجرای تمرینات ورزشی و مصرف مکمل کورکومین ممکن است سبب مهار آسیب کبدی ناشی از سمیت سرب شود.